پنبه یک ماده ی طبیعی است که از گیاهان به دست می آید. معمولا پنبه را وقتی می بینیم که به لباس تبدیل شده است. اما پنبه، روی بوته ی پنبه، شبیه موی سفید پف کرده به نظر می رسد. ما از پنبه، پارچه ها و لباس نخی تهیه می کنیم. رشته ها یا الیاف پنبه از دانه های بوته ی پنبه رشد می کنند. کوتاه ترین الیاف در حدود 2 سانتی متر طول دارند و بلندترین آنها در حدود 6 سانتی متر هستند. 

بوته ی پنبه فقط در مناطقی رشد می کند که سرتاسر سال، آب و هوای گرم و آفتابی داشته باشند. پس از اینکه گل ها شکوفه کردند و مردند، الیاف پنبه رشد می کنند. جمع آوری الیاف پنبه از بوته های پنبه، برداشت محصول نامیده می شود. ماشین های پنبه چینی، در مزرعه ی پنبه حرکت می کنند و الیاف بوته ها را بیرون می کشند.

الیاف پنبه، نازک تر از موهای سر ولی تا حدودی محکم هستند. از الیاف پنبه، نخ درست می کنند. الیاف پنبه به رنگ سفید یا خاکستری روشن هستند. 

آب به آسانی به داخل پنبه نفوذ می کند. اما وقتی الیاف پنبه، مرطوب می شوند، باز هم محکم هستند. تغییر دادن رنگ الیاف پنبه به وسیله ی رنگ های شیمیایی، آسان است.  

الیاف پنبه را که به وسیله ی ماشین های پنبه چینی، جمع آوری شده اند، به کارخانه می برند تا عمل بیاورند. در الیاف برداشت شده، شاخه های کوچک، دانه های بوته ی پنبه و ذرات گرد و خاک وجود دارد.  

ماشین های پنبه پاک کنی، الیاف پنبه را از دانه ها جدا می کنند. سپس الیاف را گردآوری و بسته بندی می کنند.  

بیشتر پنبه به نخ پنبه ای تبدیل می شود. پنبه در بسته های بزرگی که ((عدل)) نام دارند، به کارخانه ی نخ ریسی برده می شود. در کارخانه، این بسته ها را باز می کنند و الیاف پنبه را شانه می زنند تا بتوانند آنها را دسته بندی کنند. سپس ، الیاف پنبه در اثر پیچاندن و تاباندن، به رشته های بلند و باریک نخ تبدیل می شوند. این کار، نخ ریسی (ریسندگی) نام دارد.  

نخ پنبه ای به وسیله ی بافندگی یا بافتن به پارچه یا بافته های پنبه ای تبدیل می شود. بافندگی به کمک ماشین پارچه بافی (دستگاه جولایی) انجام می گیرد. ماشین پارچه بافی با به نخ کشیدن رشته های نخ در بالا و پایین یکدیگر، پارچه می بافند. ماشین بافندگی با وصل کردن حلقه های کوچک نخ، بافته ی پنبه ای تولید می کند.  

ما از پارچه ی پنبه ای، لباس های گوناگونی درست می کنیم: پیراهن، بلوز و شلوار. تکه های پارچه به وسیله ی نخ پنبه ای به یکدیگر دوخته می شوند.  

پنبه، ماده ی مناسبی برای لباس های تابستانی است. پارچه ی پنبه ای، سبک و خنک است، ولی می توان از آن، لباس های سفت و محکمی مثل شلوار جین هم تهیه کرد.  

می توان با استفاده از نخی که قبلا رنگ شده است، پارچه ی پنبه ای رنگی تولید کرد. اما گاهی اوقات، پارچه را پس از بافته شدن، رنگ می کنند.  

در پارچه هایی که نقش و نگار دارند، نخ های رنگی مختلفی به کار رفته است. طرح های رنگی را می توان روی پارچه ی ساده چاپ کرد. 

همه ی پنبه به الیاف تبدیل نمی شود . مقداری از پنبه به صورت پنبه ی تصفیه شده در کمک های اولیه به کار می رود.  

کاغذ از مخلوط الیاف چوب، آب و چسب تهیه می شود. اگر الیاف پنبه با الیاف چوب، مخلوط شوند، کاغذ ظریف، ولی محکمی به دست می آید.  

فقط الیاف به دست آمده از بوته ی پنبه برای تولید نخ و پارچه به کار می روند. با فشردن قسمت های داخلی دانه های پنبه، روغن پنبه دانه به دست می آید. آنچه باقی می ماند، خوراک خوبی برای گاو و گوسفند است.  

بعضی از الیاف پنبه، برای تولید نخ، خیلی کوتاه هستند. از این الیاف، در بالشتک های مبلمان خانه و صندلی اتومبیل استفاده می شود.  

ما از پارچه های پنبه ای، ملافه، روبالشی، پرده و رومیزی تهیه می کنیم. هنرمندان با نخ پنبه ای گلدوزی می کنند. حوله هم از پنبه ساخته می شود. الیاف پنبه ای، آب را خیلی خوب جذب می کنند.  

آیا باور می کنید ؟ 

در سراسر دنیا، پنبه ی بسیار زیادی برای تولید پارچه و لباس به کار می رود. اگر همه ی پنبه ای را که در کشورهای مختلف به دست می آید، یک جا در کنار هم جمع کنیم، توده ای به وزن 20 میلیون تن خواهیم داشت.